از کجا میدانید که روغن هیدرولیک را درست انتخاب کرده اید؟

در اغلب تجهیزات نیازمند به روانکاری، پارامترهای زیادی وجود دارد که در انتخاب روانکار موثر می باشد. اینکه از یک محصول ویژه در تجهیزات استفاده می شود بدین معنی نیست که آن محصول برای استفاده مناسب می باشد. اغلب روانکارها که فاقد مشخصات مورد نظر نمی باشند باعث خرابی جبران ناپذیر نمی شوند بلکه میانگین طول عمر تجهیزات را کاهش داده و بنابراین نادیده گرفته می شوند.
در مورد روغنهای هیدرولیک دو بحث ابتدایی وجود دارد- درجه گرانروی و نوع روغن هیدرولیک. این مشخصات نوعا بوسیله نوع پمپ هیدرولیک مورد استفاده در سیستم، دمای کارکرد و فشار کارکرد سیستم تعیین میگردد. اما فقط به اینجا ختم نمی شود. سایر پارامترهای مورد بحث عبارتند از: نوع روغن پایه، کیفیت نهایی روانکار، و مشخصه های عملکرد. مقادیر این پارامترها براساس محیط کارکرد، نوع ماشین و موارد متغیر دیگر به طور اساسی تغییر می کند.
انتخاب کردن بهترین محصول برای سیستم، نیازمند جمع آوری و بکارگیری همه اطلاعات در دسترس می باشد.

پمپ ها و گرانروی مورد نیاز

اجازه دهید با اولین معیار انتخاب روانکار شروع کنیم: نوع طراحی پمپ و درجه گرانروی مورد نیاز برای آن. سه نوع پمپ عمدتا در سیستم های هیدرولیک استفاده می شوند: پره ای، پیستونی و چرخ دنده ای( بیرونی یا داخلی). هر یک از این پمپ ها به منظور کار و عملکرد مشخصی می باشند. هر نوع پمپ بایستی جهت انتخاب روانکار مورد به مورد تحت ارزیابی قرار گیرد.
پمپ پره ای: طرح یک پمپ پره ای دقیقا از اسمش قابل تجسم می باشد. داخل پمپ، گردنده هایی وجود دارد که بر روی یک شفت نصب شده است که به طور غیر معمول داخل حلقه بادامکی می چرخد. چنانچه پره ها و گردنده ها در حلقه بادامکی می چرخند، پره ها بدلیل تماس داخلی بین دو سطح دچار سائیدگی می شوند. به این دلیل، نگهداری این نوع پمپ ها بسیار گران می باشد، اما در جریان نگهداری دائمی بسیار خوب عمل می کنند. ویسکوزیته مورد نیاز در پمپ های پره ای در دمای کارکرد در محدوده 14 الی 160 سانتی استوک می باشد.
پیستونی: تقریبا پمپ های همه گروههای هیدرولیک از نوع پیستونی بوده و دارای توان بالا و کارایی بیشتری نسبت به پمپ های پره ای می باشند. آنها فشار کارکرد بسیار بالایی تا 6000 psi را تولید می کنند. محدوده گرانروی در دمای کارکرد از 10 تا 160 سانتی استوک می باشد.
دنده ای: پمپ های دنده ای در بین سه نوع پمپ ذکر شده دارای کارایی کمتری بوده اما با مقادیر زیاد آلاینده ها سازگار می باشند. پمپ های دنده ای به اینصورت کار می کنند که سیال در بین حجم هوای محبوس شده در دنده ها و دیواره هوزینگ دنده فشرده شده و سپس بیرون رانده می شود. پمپ های دنده ای دارای دو نوع عمده داخلی و خارجی می باشند.
پمپ های دنده ای داخلی محدوده بسیار وسیع گرانروی را فراهم آورده و حداکثر مقدار آن تا 2200 سانتی استوک می باشد. این نوع پمپ کارایی خوب و عملکرد آرامی را بوجود می آورد و قادر به تولید فشارهای از 3000 تا 3500 psi می باشد.
پمپ های دنده ای خارجی کارایی کمتری داشته اما دارای برخی مزایا می باشند. نگهداری آنها آسان، و جریان پیوسته و یکنواختی را فراهم می آورند و خریداری و تعمیر آنها پرخرج نیست. همانند پمپ دنده داخلی، این پمپ ها می توانند فشارهای از 3000 تا 3500 psi را تولید کنند اما محدوده گرانروی آنها تا 300 سانتی استوک می باشد.

نقش و ساختار سیالات

سیال هیدرولیک در شرایط عملکرد ایده ال دارای وظایف متعددی می باشد. این وظایف از انتقال حرارت گرفته تا انتقال قدرت و روانکاری را شامل می شود. ترکیب شیمیایی سیال هیدرولیک وابسته به عملکرد انتخابی آن خواهد بود. آن می تواند تمام سنتزی (برای تحمل دمای بالا و نوسان فشار و همچنین کاهش میزان اکسیداسیون) و یا سیال بر پایه آب باشد، سیالات بر پایه آب در مواردی که خطر آتش زایی وجود دارد بدلیل محتوای آب بالا مناسب می باشد.
سیال تمام سنتزی یک زنجیر مولکولی دست ساز می باشد که با دقت و به منظور فراهم آوردن پایداری بسیار خوب سیال، خاصیت روانکاری خوب و سایر خصوصیات بهینه آرایش یافته اند، این سیالات در مواقعی که دما پایین یا بالا است و در فشارهای بالا بهترین انتخاب می باشند. این سیالات دارای برخی معایب می باشند که عبارتند از: قیمت بالا، سمی بودن و ناسازگاری با برخی مواد.
سیال حاصل از نفت خام بسیار متداول بوده و از پالایش نفت خام و سپس با کمک افزودنی ها، روانکار با عملکرد بهتر حاصل می شود. افزودنی ها شامل ضد ساییدگی، بازدارنده های زنگ زدگی و اکسیداسیون، و بهبود دهنده های شاخص گرانروی هستند. این سیالات قیمت کمتری نسبت به سیالات سنتزی دارند و زمانی که دارای ادتیوهای خاصی می باشند از لحاظ عملکرد بسیار قابل مقایسه با سنتزی ها خواهند بود.
سیالات پایه آبی از نوع کمتر متداول می باشند. این سیالات نوعا زمانی که خطر آتش زایی بالا باشد نیاز خواهد شد. آنها گرانتر از سیالات نفتی و ارزانتر از سنتزی ها می باشند. با وجودی که از خطر آتش زایی جلوگیری می کنند اما فاقد توانایی محافظت از سایش می باشند.

انتخاب بر اساس کاربرد

در انتخاب یک سیال هیدرولیک برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم و زمان کارکرد طولانی، نوع کاربرد بایستی به عنوان شاخص بسیار مهم در نظر گرفته شود. در این انتخاب بسیار ضروری است تا نیازهای سیستم مشخص شود: از قبیل گرانروی، افزودنی ها، عملکرد و غیره.
برای مثال، یک دامپ تراک را در نظر بگیرید که مدام در زیر بارندگی باشد، با ذرات آلاینده بزرگی در مسیر برخورد کرده، و 10 درصد حجم مخزن آن در 2 روز نشت می یابد. در اینجا نیاز نیست که سیالات بسیار گران با بهترین افزودنی ها خریداری و استفاده شود زیرا هزینه جایگزینی و تعمیر بیشتر خواهد بود. به عبارت دیگر، در نظر بگیرید شما یک سیستم بسیار تمیز، حساس و بسیار پرکار داشته باشید که بطور صحیح نگهداری شده و با حداکثر توان کار می کند. شما ممکن است تمایل داشته باشید از محصولات با کیفیت از قبیل سیال پایه نفتی با کیفیت و دارای افزودنی های ضد سایش، یا ضد زنگ زدگی و ضد اکسیداسیون و یا حتی سیال کاملا سنتزی استفاده کنید.
از آنجا که گرانروی سیال حائز اهمیت می باشد بایستی بر اساس نوع پمپ به صورتی که قبلا بحث شد تعیین گردد. عدم داشتن گرانروی صحیح بر حسب کارکرد شدیدا طول عمر پمپ و سیستم را کاهش خواهد داد، بنابراین بطور مستقیم اعتماد پذیری آن و تولید کاهش خواهد یافت. به هنگام انتخاب درجه گرانروی مناسب، گرانروی بهینه مورد نیاز پمپ را در نظر بگیرید. این داده ها را می توان از تولید کنندگان پمپ بدست آورد، از جمله دمای واقعی کارکرد پمپ، و خواص روانکار در ارتباط با سیستم درجه بندی ISO در 40 و 100 درجه سانتی گراد.
دمای کارکرد پمپ را چک کرده و بررسی کنید که در محدوده دمای کارکرد روانکار قرار گرفته باشد. در غیر اینصورت، گرانروی روانکار را افزایش و یا کاهش دهید تا بر حسب دمای کارکرد، گرانروی بهینه و مطلوب انتخاب شود.
همانطور که مشاهده می کنید انتخاب یک سیال هیدرولیک مناسب برای یک عملکرد خاص، کار سختی نیست، اما تحقیق در مورد نوع کاربرد، تخمین هزینه و تصمیم گیری در مورد اینکه چه نوع سیالی مناسب خواهد بود زمانبر می باشد.
با آموزش تکنیک های انتخاب روانکار در هزینه های خود صرفه جویی کنید. انتخاب روانکار مناسب افزایش کارایی ماشین را به دنبال خواهد داشت.