اثر پاکننده های موتور بر روغن

عدد بازی یک روغن موتور مستقیما در ارتباط با ذخیره قلیائیت روغن و بویژه افزودنی های پاک کننده (دترجنت) فوق بازی می باشد. این افزودنی ها به خنثی سازی اسید های تشکیل شده در اثر واکنش سوخت و گازهای ایجاد شده و همچنین اسیدهای تشکیل شده ناشی از شکست ساختار هیدروکربنهای روغن کمک می کنند. همچنین هدف دیگر دترجنت ها تمیز کردن رسوبات ایجاد شده از قطعات موتور می باشد.

کلسیم سولفونات افزودنی دترجنت مرسوم و معمول در اغلب روغهای موتور می باشد، هنگامیکه این افزودنی ها می سوزند باقمانده خاکستر از خود به جا می گذارند. در شرایط عادی این خاکستر نگران کننده نخواهد بود زیرا که در تعویض روغن قابل حذف می باشد اما زمانی مشکل ساز خواهد بود که تعویض روغن به فراموشی سپرده شده یا فواصل تعویض روغن طولانی گردد.

کلیه روغن موتورها با یک عدد بازی اولیه که متناسب با مقدار افزودنی دترجنت افزوده شده به روغن می باشد شروع به کار می کنند. عدد بازی بالا بدین معنی است که مقادیر بیشتری از این افزودنی های دترجنت در روغن وجود دارد. با سپری شدن طول عمر روغن و تشکیل اسیدها، عدد بازی کاهش می یابد این کاهش در عدد بازی زمانی نگران کننده خواهد بود که به 50 درصد مقدار اولیه خود برسد. این حالت بهترین زمان تعویض روغن می باشد اما اگر روغن در داخل موتور به حال خود رها شود اسیدی تر شده و منجر به آسیب های ناشی از خورندگی و ایجاد خاکستر می گردد.

اغلب روغن موتورهای جدید به منظور رعایت استانداردهای زیست محیطی با میزان خاکستر پایین فرموله می شوند. ادغام میزان خاکستر کمتر با میزان سولفور کمتر در سوخت تا حد زیادی تمایل به تشکیل خاکستر را پایین می آورد. با این حال اگر روغن بیش از طول عمر مفید آن در سیستم باقی بماند تشکیل خاکستر همچنان امکانپذیر خواهد بود.

مسئله ای که در رابطه با پاک کننده های موتور های دیزلی وجود دارد اینست که این افزودنی ها از نظر شیمیایی فعال بوده و لایه های تشکیل شده توسط سایر افزودنی ها روی قطعات را از بین می برند که موجب آسیب و افزایش سایش موتور می گردد. این لایه های افزودنی در لحظه شروع موتور هنگامیکه روانکاری فقط متکی به این لایه ها می باشد برای محافظت و مراقبت از موتور دارای اهمیت می باشند.

پاک کننده های موتور ممکن است اثرات سوء بر روغن داشته باشند از قبیل کاهش ویسکوزیته و خنثی سازی افزودنی ها. به هر حال پاک سازی خاکستر به روش مکانیکی و انجام تعویض روغن در فواصل زمانی کوتاه برای کمک به افزودنی های دترجنت در پاک کردن موتور در طول زمان روش بهتری خواهد بود.

چگونه روغن هیدرولیک مناسب انتخاب کنیم؟

از کجا میدانید که روغن هیدرولیک را درست انتخاب کرده اید؟

در اغلب تجهیزات نیازمند به روانکاری، پارامترهای زیادی وجود دارد که در انتخاب روانکار موثر می باشد. اینکه از یک محصول ویژه در تجهیزات استفاده می شود بدین معنی نیست که آن محصول برای استفاده مناسب می باشد. اغلب روانکارها که فاقد مشخصات مورد نظر نمی باشند باعث خرابی جبران ناپذیر نمی شوند بلکه میانگین طول عمر تجهیزات را کاهش داده و بنابراین نادیده گرفته می شوند.
در مورد روغنهای هیدرولیک دو بحث ابتدایی وجود دارد- درجه گرانروی و نوع روغن هیدرولیک. این مشخصات نوعا بوسیله نوع پمپ هیدرولیک مورد استفاده در سیستم، دمای کارکرد و فشار کارکرد سیستم تعیین میگردد. اما فقط به اینجا ختم نمی شود. سایر پارامترهای مورد بحث عبارتند از: نوع روغن پایه، کیفیت نهایی روانکار، و مشخصه های عملکرد. مقادیر این پارامترها براساس محیط کارکرد، نوع ماشین و موارد متغیر دیگر به طور اساسی تغییر می کند.
انتخاب کردن بهترین محصول برای سیستم، نیازمند جمع آوری و بکارگیری همه اطلاعات در دسترس می باشد.

پمپ ها و گرانروی مورد نیاز

اجازه دهید با اولین معیار انتخاب روانکار شروع کنیم: نوع طراحی پمپ و درجه گرانروی مورد نیاز برای آن. سه نوع پمپ عمدتا در سیستم های هیدرولیک استفاده می شوند: پره ای، پیستونی و چرخ دنده ای( بیرونی یا داخلی). هر یک از این پمپ ها به منظور کار و عملکرد مشخصی می باشند. هر نوع پمپ بایستی جهت انتخاب روانکار مورد به مورد تحت ارزیابی قرار گیرد.
پمپ پره ای: طرح یک پمپ پره ای دقیقا از اسمش قابل تجسم می باشد. داخل پمپ، گردنده هایی وجود دارد که بر روی یک شفت نصب شده است که به طور غیر معمول داخل حلقه بادامکی می چرخد. چنانچه پره ها و گردنده ها در حلقه بادامکی می چرخند، پره ها بدلیل تماس داخلی بین دو سطح دچار سائیدگی می شوند. به این دلیل، نگهداری این نوع پمپ ها بسیار گران می باشد، اما در جریان نگهداری دائمی بسیار خوب عمل می کنند. ویسکوزیته مورد نیاز در پمپ های پره ای در دمای کارکرد در محدوده 14 الی 160 سانتی استوک می باشد.
پیستونی: تقریبا پمپ های همه گروههای هیدرولیک از نوع پیستونی بوده و دارای توان بالا و کارایی بیشتری نسبت به پمپ های پره ای می باشند. آنها فشار کارکرد بسیار بالایی تا 6000 psi را تولید می کنند. محدوده گرانروی در دمای کارکرد از 10 تا 160 سانتی استوک می باشد.
دنده ای: پمپ های دنده ای در بین سه نوع پمپ ذکر شده دارای کارایی کمتری بوده اما با مقادیر زیاد آلاینده ها سازگار می باشند. پمپ های دنده ای به اینصورت کار می کنند که سیال در بین حجم هوای محبوس شده در دنده ها و دیواره هوزینگ دنده فشرده شده و سپس بیرون رانده می شود. پمپ های دنده ای دارای دو نوع عمده داخلی و خارجی می باشند.
پمپ های دنده ای داخلی محدوده بسیار وسیع گرانروی را فراهم آورده و حداکثر مقدار آن تا 2200 سانتی استوک می باشد. این نوع پمپ کارایی خوب و عملکرد آرامی را بوجود می آورد و قادر به تولید فشارهای از 3000 تا 3500 psi می باشد.
پمپ های دنده ای خارجی کارایی کمتری داشته اما دارای برخی مزایا می باشند. نگهداری آنها آسان، و جریان پیوسته و یکنواختی را فراهم می آورند و خریداری و تعمیر آنها پرخرج نیست. همانند پمپ دنده داخلی، این پمپ ها می توانند فشارهای از 3000 تا 3500 psi را تولید کنند اما محدوده گرانروی آنها تا 300 سانتی استوک می باشد.

نقش و ساختار سیالات

سیال هیدرولیک در شرایط عملکرد ایده ال دارای وظایف متعددی می باشد. این وظایف از انتقال حرارت گرفته تا انتقال قدرت و روانکاری را شامل می شود. ترکیب شیمیایی سیال هیدرولیک وابسته به عملکرد انتخابی آن خواهد بود. آن می تواند تمام سنتزی (برای تحمل دمای بالا و نوسان فشار و همچنین کاهش میزان اکسیداسیون) و یا سیال بر پایه آب باشد، سیالات بر پایه آب در مواردی که خطر آتش زایی وجود دارد بدلیل محتوای آب بالا مناسب می باشد.
سیال تمام سنتزی یک زنجیر مولکولی دست ساز می باشد که با دقت و به منظور فراهم آوردن پایداری بسیار خوب سیال، خاصیت روانکاری خوب و سایر خصوصیات بهینه آرایش یافته اند، این سیالات در مواقعی که دما پایین یا بالا است و در فشارهای بالا بهترین انتخاب می باشند. این سیالات دارای برخی معایب می باشند که عبارتند از: قیمت بالا، سمی بودن و ناسازگاری با برخی مواد.
سیال حاصل از نفت خام بسیار متداول بوده و از پالایش نفت خام و سپس با کمک افزودنی ها، روانکار با عملکرد بهتر حاصل می شود. افزودنی ها شامل ضد ساییدگی، بازدارنده های زنگ زدگی و اکسیداسیون، و بهبود دهنده های شاخص گرانروی هستند. این سیالات قیمت کمتری نسبت به سیالات سنتزی دارند و زمانی که دارای ادتیوهای خاصی می باشند از لحاظ عملکرد بسیار قابل مقایسه با سنتزی ها خواهند بود.
سیالات پایه آبی از نوع کمتر متداول می باشند. این سیالات نوعا زمانی که خطر آتش زایی بالا باشد نیاز خواهد شد. آنها گرانتر از سیالات نفتی و ارزانتر از سنتزی ها می باشند. با وجودی که از خطر آتش زایی جلوگیری می کنند اما فاقد توانایی محافظت از سایش می باشند.

انتخاب بر اساس کاربرد

در انتخاب یک سیال هیدرولیک برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم و زمان کارکرد طولانی، نوع کاربرد بایستی به عنوان شاخص بسیار مهم در نظر گرفته شود. در این انتخاب بسیار ضروری است تا نیازهای سیستم مشخص شود: از قبیل گرانروی، افزودنی ها، عملکرد و غیره.
برای مثال، یک دامپ تراک را در نظر بگیرید که مدام در زیر بارندگی باشد، با ذرات آلاینده بزرگی در مسیر برخورد کرده، و 10 درصد حجم مخزن آن در 2 روز نشت می یابد. در اینجا نیاز نیست که سیالات بسیار گران با بهترین افزودنی ها خریداری و استفاده شود زیرا هزینه جایگزینی و تعمیر بیشتر خواهد بود. به عبارت دیگر، در نظر بگیرید شما یک سیستم بسیار تمیز، حساس و بسیار پرکار داشته باشید که بطور صحیح نگهداری شده و با حداکثر توان کار می کند. شما ممکن است تمایل داشته باشید از محصولات با کیفیت از قبیل سیال پایه نفتی با کیفیت و دارای افزودنی های ضد سایش، یا ضد زنگ زدگی و ضد اکسیداسیون و یا حتی سیال کاملا سنتزی استفاده کنید.
از آنجا که گرانروی سیال حائز اهمیت می باشد بایستی بر اساس نوع پمپ به صورتی که قبلا بحث شد تعیین گردد. عدم داشتن گرانروی صحیح بر حسب کارکرد شدیدا طول عمر پمپ و سیستم را کاهش خواهد داد، بنابراین بطور مستقیم اعتماد پذیری آن و تولید کاهش خواهد یافت. به هنگام انتخاب درجه گرانروی مناسب، گرانروی بهینه مورد نیاز پمپ را در نظر بگیرید. این داده ها را می توان از تولید کنندگان پمپ بدست آورد، از جمله دمای واقعی کارکرد پمپ، و خواص روانکار در ارتباط با سیستم درجه بندی ISO در 40 و 100 درجه سانتی گراد.
دمای کارکرد پمپ را چک کرده و بررسی کنید که در محدوده دمای کارکرد روانکار قرار گرفته باشد. در غیر اینصورت، گرانروی روانکار را افزایش و یا کاهش دهید تا بر حسب دمای کارکرد، گرانروی بهینه و مطلوب انتخاب شود.
همانطور که مشاهده می کنید انتخاب یک سیال هیدرولیک مناسب برای یک عملکرد خاص، کار سختی نیست، اما تحقیق در مورد نوع کاربرد، تخمین هزینه و تصمیم گیری در مورد اینکه چه نوع سیالی مناسب خواهد بود زمانبر می باشد.
با آموزش تکنیک های انتخاب روانکار در هزینه های خود صرفه جویی کنید. انتخاب روانکار مناسب افزایش کارایی ماشین را به دنبال خواهد داشت.

انواع روغن موتور

در حال حاضر روغن موتور خودرو به ۳ نوع کلی تقسیم می شوند :

الف : مینرال ( ارگانیک ) ب : سنتتیک ج : نیمه سنتتیک (Premium )

الف - مینرال :

روغنی است که بر پایه نفت خام ساخته می شود و همان روغنی است که سالهاست در خودروها بکار برده می شود و همه ما با آن آشنایی داریم .

ب - سنتتیک :

روغنی است که از ترکیبات شیمیایی یا پولیمراسیون هیدروکربنها (Olefins ) تولید می شود و نه با تصفیه نفت خام ، این نوع روغن ، اولین بار برای موتورهای جت بکار گرفته شد که بدلیل مزایایی که این نوع روغن نسبت به نوع مینرال داراست در سالیان اخیر مصرف آن در خودروها نیز فزونی یافته است . روغنهای سنتتیک انواع مختلف با مواد تشکیل دهنده متفاوتی دارند که این امر آنها را از لحاظ کیفیت و نوع مصرف نیز با یکدیگر متمایز می سازد ، از بین صدها نوع روغن سنتتیک با فرمولاسیون های مختلف که هر یک محاسن و معایبی را نیز دارا هستند ، نوعی که بر پایه Polyalphaolefins یا به اختصار ( PAO ) ساخته می شود و مقادیر کمی هم Ester در خود دارد ، دارای کارآیی و مقبولیت بیشتری است .

از مزیت های اکثر روغن های سنتتیک می توان موارد زیر را ذکر کرد :
۱- کاهش مصرف روغن بدلیل عمر بیشتر روغن
۲- غیر خورنده و غیر سمی بودن
۳- تبخیر شوندگی پایین
۴- دمای سوختن بالا
۵- مقاومت در برابر اکسیداسیون بالا
۶- دارا بودن شاخص ویسکوزیته بالا به صورت طبیعی ( عکس العمل سریع در مقابل تغییرات دما )
۷- کاهش مصرف سوخت تا ۲/۴ درصد
۸- نقطه روان شدن پایین
۹- قابلیت استفاده از روغنهای با گستره ویسکوزیته زیاد بدون نگرانی از شکست پلیمرها ( در ادامه توضیح داده خواهد شد )
عیب این نوع روغنها نیز ، قیمت بالای آنها و عدم تطابق کامل با موتورهای با تکنولوژی قدیمی است .

ج - نیمه سنتتیک :

مخلوطی است از روغن سنتتیک و مینرال ( ارگانیک ) ، این نوع روغن کیفیت روغنهای سنتتیک را ندارد اما در شرایط سخت ؛ نظیر دماهای بالا و یا بار زیاد عملکرد بهتری نسبت به نوع مینرال داراست و بیشتر برای وانتها و SUV ها مصرف می شود و قیمت آن نیز کمی بیشتر از مینرالهاست .
برای آگاهی از اینکه کدامیک از روغنهای فوق برای خودروی شما مناسب است ، بهترین منبع و مأخذ دفترچه راهنمای خودرو یا برچسبهای داخل محفظه موتور می باشد ( در صورتیکه نوع روغن مشخص نشده ، معنای آن استفاده از همان نوع قدیمی مینرال است ) . استفاده از روغن مینرال یا نیمه سنتتیک برای موتوری که تنها استفاده از روغن سنتتیک در آن توصیه شده ، می تواند برای موتور خطر آفرین باشد ، اما در مقابل استفاده از روغنهای سنتتیک یا نیمه سنتتیک برای موتورهایی که برای استفاده از نوع مینرال طراحی شده اند ( موتورهای قدیمی ) با تمهیدات خاصی ، از نظر تولید کنندگان روغنهای سنتتیک بلا مانع است . اما بسیاری از متخصصین بدلایل زیر این کار را نیز اشتباه و مضر می دانند :
۱- هر یک از انواع مختلف روغنهای سنتتیک با توجه به فرمول شیمیایی ، قابلیت تطابق با برخی انواع لاستیکها و الاستومرها را نداشته و در نتیجه اگر از روغن سنتتیکی با فرمول خاصی برای موتوری با واشرها و درزبندهایی که با آن فرمول روغن سازگار نباشد ، استفاده شود باعث نشتی روغن و مسائلی از این قبیل خواهد شد ( روغنهای مینرال باعث تورم واشرها و جلوگیری از نشتی آنها می شوند ، اما روغنهای سنتتیک در مورد برخی انواع واشرها دارای این خاصیت نیستند و حتی برخی از آنها ، باعث خورده شدن برخی انواع واشرها ، می شوند ) در این راستا حتی استفاده از روغن سنتتیک با مواد تشکیل دهنده ای متفاوت از آنچه در دفترچه راهنمای خودرو درج شده ، برای خودروهایی که با این نوع روغن کار می کنند نیز می تواند خطر ساز باشد ، چه رسد به استفاده از این نوع روغنها در موتورهایی که بر پایه استفاده از روغن مینرال طراحی شده اند ، بعنوان مثال روغن سنتتیک بر پایه Polyglycol با پلی استرها ، پلی کربنیکها ، ABS ، پلی ونیل کلرینها ،Polyphenylene Oxide ( همگی پلاستیک هستند ) و Buna S ، بوتیل ، Neoprene و لاستیک طبیعی ( همگی الاستومر هستند ) سازگاری خوبی ندارد و یا روغن سنتتیک بر پایه PAO نیز که اکثر روغنهای سنتتیک موجود در بازار بر این پایه هستند ( بدلیل شباهت زیاد به خواص روغنهای مینرال ) با لاستیک طبیعی ، EPDM ، بوتیل و Buna S که همگی الاستومر هستند ، سازگاری ضعیفی دارد ، لیست برخی از انواع روغنهای سنتتیک و قابلیت تطابقشان با انواع الاستومرها و لاستیکها ، همچنین حلالیت هر کدام در افزودنیها و لجن موتور به همراه خواص و عدد VI ( در ادامه بررسی خواهد شد )
۲- روغنهای سنتتیک در مقایسه با روغنهای مینرال با لایه نازک تری بر روی قطعات موتور می نشیند ( به همین خاطر فاصله قطعات ثابت و متحرک موتور هایی که با روغن سنتتیک کار می کنند کمتر می باشد ) از اینرو استفاده از این نوع روغن برای موتورهایی که با تکنولوژی قدیمی مینرال طراحی شده اند ، باعث نشتی پیستون خواهد شد . البته این مورد از طرف سازندگان روغنهای سنتتیک با دلایل قابل قبولی رد می شود ، اما در عمل این مشکل ، درباره خودروهای قدیمی دیده شده .
به هر روی در صورتی که سالهاست از روغن مینرال استفاده می کنید و خودرویتان دارای تکنولوژی قدیمی است ، از استفاده از این نوع روغنها بپرهیزید ، اما درصورتیکه دارای خودرویی با تکنولوژی نسبتا جدید هستید و از بی خطر بودن تعویض روغن از مینرال به سنتتیک یا نیمه سنتتیک اطمینان دارید ، از نوعی که برپایه PAO ساخته شده استفاده نموده و این موضوع را نیز از یاد نبرید که با تعویض روغن از مینرال به سنتتیک باعث می شوید رسوبات پخته شده روغنهای مینرال از روی قطعات موتور کنده شده و در موتور غوطه ور گشته و پس از مدتی موتور را از کار بیندازد ، به همین خاطر قبل از این تعویض باید موتور را یا به طور کامل رسوب زدایی نموده و یا اینکه از روغنهای فلاشینگ ( Flush Oil ) استفاده نمایید ( این نوع روغن فقط مخصوص تمیز کردن موتور می باشد ) به این ترتیب که روغن مینرال را بدون تعویض ف_ * ل*_ ت ر تخلیه کرده و روغن فلاشینگ را جایگزین نموده و اجازه دهید موتور به مدت ۲۰ دقیقه درجا کار کند ، پس از آن میتوانید روغن فلاشینگ را تخلیه کرده ، ف_ * ل*_ ت ر را تعویض نموده و روغن سنتتیک یا نیمه سنتتیک را جایگزین نمایید .

چند نکته :

· روغنهای نیمه سنتتیک ، همانگونه که ذکر شد مخلوطی هستند از روغن مینرال و سنتتیک و می توانند همان مشکلات روغن سنتتیک را برای موتورهای ساخته شده برای روغنهای مینرال پدید آورند .
· در خودروهایی که استفاده از روغن سنتتیک در آنها توصیه شده ، حتما از نوع مشخص شده استفاده نمایید و درصورتیکه به جهت قرارداد شرکت تولید کننده با شرکت نفتی خاصی ، تنها نام روغن مربوطه در دفترچه راهنما ذکر شده و از توضیح بیشتر در مورد آن خودداری شده ، و بر روی ظرف آن روغن هم توضیحی درباره نوع مواد تشکیل دهنده ، داده نشده ، تنها از همان نوع روغن استفاده نمایید .
· در صورتی که به تعویض نوع روغن از مینرال به سنتتیک در خودروی خود اصرار دارید ، نوعی که اکثر روغنهای سنتتیک موجود در بازار را شامل می شود ، یعنی PAO را ، انتخاب نمایید ، چرا که بیش از دیگر انواع روغنهای سنتتیک به نوع مینرال شبیه است .

ویژگی روغن موتور خوب

کیفیت روغن را جدی بگیرید

یکی از عمده وظایف روغن موتور حفاظت از موتور اتومبیل و اجزای داخلی آن است، بنابراین هرچه سطح کیفی بالاتری برای موتور اتومبیل انتخاب کنیم درواقع به خودمان خدمت کرده ایم.
انستیتو نفتی آمریکا API برای طبقه بندی روغن ها بر چسب کیفیت و فناوری ساخت آنها کد بندی خاصی را از دو حرف لاتین در نظر گرفته است.
در این کدگذاری حرف C مشخصه خودروهای دیزلی و حرف S بیانگر بنزینی بودن اتومبیل است و حرف دوم، نشان دهنده سطح کیفیت روغن درنظر گرفته شده و از حرف A در زبان انگلیسی آغاز می شود. به این مفهوم که حرف A پایین ترین سطح کارایی و بالا رفتن حروف سطح کارایی مناسب و به روز روغن را نشان می دهد. مانند SG، SJ، SL، SMو... سطوح کارایی بالاتر، نشان از میزان افزودنی های بیشتر در روغن بوده و در تست آزمایشگاهی و عملکردی، شرایط سخت تری را تحمل می کنند.

انتخاب روغن مناسب

از آنجا که از لحظه استارت زدن تا لحظه خاموش کردن خودرو، روغن موتور باید حضوری مداوم و موثر داخل پیشرانه اتومبیل داشته باشد، در انتخاب آن کاملا دقت کنید، در حالی که کیفیت مناسب روغن موتور به عوامل مختلفی بستگی دارد که باید تک تک آنها را مورد بررسی قرار دهید و پس از آن دست به جیب شوید. یک روغن موتور مرغوب، دارای گرانروی مناسب و ضریب اصطکاک بسیار پایین بوده و توانایی روانکاری بخش های مختلف و قطعات متحرک موتور را دارد.
ضمنا روغن موتور علاوه بر سازگاری با ترکیبات پلیمری موجود باید دارای اثرات بازدارندگی خوبی در مقابل زنگ زدگی، خوردگی، اکسیداسیون و سایش باشد. به طور کلی روغن های موجود بازار به دو گروه تک درجه ای MonoGrade و چهارفصل Multi Grade تقسیم بندی می شود که امروزه با توجه به تکنولوژی مورد استفاده در موتورهای امروزی، گروه دوم همواره از سوی کارشناسان توصیه می شود.
انجمن مهندسی خودرو، روغن های موجود بازار را مطابق طبقه بندی SAE تقسیم بندی کرده است، به صورتی که با نمادی شامل دو عدد و یک حرف لاتین مشخص شده اند.
در این تقسیم بندی عدد قبل از حرف W نشان دهنده گرانروی روغن در دمای پایین است و هرچه کمتر باشد روغن مورد نظر در دمای کمتری قابل استفاده است، اما در مقابل عدد بعدی که نشان دهنده گرانروی در دمای بالا برای روغن است هرچه بیشتر باشد روغن مذکور در دمای بالاتر چسبندگی بیشتری خواهد داشت.به عنوان مثال 20w نشان دهنده ویسکوزیته روغن در دمای پایین و w50 ویسکوزیته در دمای بالاست. به عبارت دیگر روغن 20W50 می تواند برای دمای پایین تر از دمای انجماد تا بالاتر از 100 درجه مورد استفاده قرار گیرد و برای خودروهایی که بین شهرستان های سردسیر و گرمسیر تردد می کنند، مناسب است.

روغن موتور چیست؟

روغن موتور از ترکیب روغن¬های پایه و ادتیوها (افزودنیها) بدست می آید.روغن های پایه روغن استفاده شده در تولید روغن موتور ها انواع مختلفی دارند و میتوان آنها را به پنج گروه دسته بندی کرد. روغن-های پایه معدنی(مینرالMineral,)، روغن های پایه سنتتیک(روغن های مصنوعیsynthetic, )، روغن های نیمه سنتتیک(:semi-syntheticکه ترکیبی از روغنهای پایه معدنی و روغنهای سنتتیک هستند)، روغن های پایه گروه 3(:GIIIکه به روغن های پایه نسل جدید معروفند و به نوعی از بهینه سازی روغنهای پایه معدنی بدست می¬آیند و در تولید روغن موتور های جدید از آنها استفاده میشود) وآخرین گروه نیز روغنهای پایه تصفیه¬ای هستند که در ایران جهت تولید روغن موتورهای مونوگرید و روغنهای با سطح کیفیت پایین استفاده میشود در حالیکه روغنهای پایه تصفیه دوم همانند آهنهای قراضه بوده و در کشورهای فوق صنعتی از قبیل ایالات متحده آمریکا خوراک اصلی شرکتهای تولید کننده روغن موتور میباشند، در کشور ما بدلیل پایین بودن دانش فرآوری روغنهای پایه تصفیه، جهت تولید روغنهای موتور با کیفیت بالا از روغن های پایه تصفیه اول یا همان پالایشگاهی که از فرآوری نفت خام بدست میاید، استفاده میشود. ضمنا دانش تولید روغنهای پایه سنتتیک و روغنهای پایه گروه 3 در کشور ما ضعیف بوده یا هنوز بومی نشده است لذا این نوع روغنهای پایه معمولا از کشورهای خارجی وارد میشود.

روغنهای پایه به تنهایی توانایی محافظت از قطعات موتور و انجام عملیات در موتور را ندارند و اگر فرض کنیم که روغن موتور فقط روغن پایه باشد، کارایی آن بیش از 1500 کیلومتر نبوده و بایستی آن را زود به زود تعویض نمود لذا مواد افزودنی مختلفی اختراع گردید که به روغنهای پایه اضافه شده و سبب بهبود کارایی روغن موتور میشود . میتوان گفت که روغن های پایه همانند زرده تخم مرغ در تولید شامپو بوده و و افزودنیها شامل ویتامینها ، نرم کننده ها ، ضدشوره ها، مواد پروتئینی و کف کننده ها میباشد.لذا روغن موتور به معنی ترکیبی از روغنهای پایه و بسته افزودنی ویژه¬ای میباشد که سبب بهبود عملکرد موتور میشود.

مواد افزودنی روغن موتور انواع مختلفی داشته و متناسب با افزایش تعداد مواد افزودنی ، میزان کیفیت کارایی روغن موتور ها افزایش می یابد.پاک کننده¬ها، معلق کننده¬ها، موادضدزنگ، موادضد سایش، مواد ضدفرسایش موتور، مواد ضد کف، مواد خنک کننده و.. از جمله مهمترین مواد افزودنی هستند که به روغن های موتور افزوده میشود، یک روغن موتور خوب بایستی از تمام افزودنیهای بهینه استفاده نماید تا نیاز به مکملهای روغن کاهش یابد و توصیه میشود تاحدامکان از مصرف مکملهای روغن موتور استفاده نشود.

روغن موتورها از نظر میزان مواد افزودنی و نوع آن براساس سطح کیفی و استاندارد جهانی API که علامت اختصاری موسسه نفت آمریکاست دسته بندی میشوند. دراین دسته بندی روغن موتور ها ابتدا به نوع روغنهای سواری که با علامت اختصاری S=Station به معنی سواری یا بنزین سوز، و روغن موتورهای دیزل یا گازوئیل سوز که با علامت اختصاری C=Commercial تقسیم بندی میشود، پس از آنکه مشخص شد این روغن موتور متناسب با چه نوع سوختی است، از حروف لاتینی استفاده میشود که بیان میکند سطح کیفی این روغن موتور چقدر است. این حروف از A شروع و تاکنون به Nختم میشود.به این ترتیبAPI SA, API SB, …, API SL, API SM, API SN که سطح کیفی API SN بیشتر و بالاتر از روغن موتورهای دیگر است. در زمینه روغن موتور های دیزل هم مسئله به این صورت میباشد و روغ موتور API CI-4 سطح کیفیت بیشتری از سطح کیفی CH4و سطح کیفی API CF-4 دارد.

انواع سیستم های روانکاری درون موتور

در موتور یک خودرو ، با توجه به وجود انواع مختلف نیروها ، نیاز به سیستم های مختلف روانکاری است.

در حالت کلی می توان نیروهای مکانیکی بین قطعات را به دو دسته اصلی نیروهای دورانی ـ فشاری و نیروهای مالشی تقسیم کرد.

نیروی دورانی ـ فشاری در قطعاتی مانند میل لنگ و میل سوپاپ به وجود آمده و نیروی مالشی در مناطقی مانند سیلندر ـ پیستون و یا سوپاپ وجود خواهد داشت . مجموعه سیلندر و پیستون به دو طریق روانکاری می شوند . در حالت اول روغن ازطریق مجرای تعبیه شده روی شاتون ، به جداره سیلندر رسیده و در حالت دیگر با پاشیده شدن روغن توسط محورهای میل لنگ این کار انجام می شود . در نهایت روانکار با ایجاد لایه ای مناسب بین رینگ، پیستون و جداره سیلندر علاوه بر جلوگیری از تماس مستقیم سطوح ، از فرار گازهای متراکم درون محفظه احتراق جلوگیری کرده و سپس توسط رینگ روغن جارو شده و به کارتر می ریزد . ازطرف دیگر ، سیستم روانکاری در قطعاتی مانند میل لنگ و میل سوپاپ با روش مذکور متفاوت بوده و با توجه به نوع محورها و یاتاقان ها (ازنظر تحرک) روانکاری انجام می گیرد.

 فروش انواع روغن های صنعتی در شرکت پرشین اویل

روغن صنعتی

روغن صنعتی چیست؟
روغن صنعتی به طیف وسیعی از محصولات صنعتی که شامل انواع روانکارها است، اطلاق می شود و به طور کلی روغن صنعتی به انواعی از روغن که مصارف صنعتی دارند گفته می شود که بر حسب کاربردشان خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوتی دارند.

کاربردهای روغن صنعتی
روانکاری تجهیزات
محافظت قطعات
برشکاری
تراشکاری
عملیات حرارتی
انتقال حرارت
انتقال نیرو